rzecz
Encyklopedia PWN
poeta, satyryk, tłumacz;
wierna ręka, pokład,
w dawnym prawie polskim umowa o przechowywaniu lub wzięciu w opiekę cudzych rzeczy ruchomych, majętności lub osób (np. dzieci, kobiet);
prawo przysługujące wierzycielowi uprawnienie (w ramach zobowiązania) do domagania się od dłużnika spełnienia świadczenia;
przedstawiciele nurtu filoz.-teol., który rozwijał się gł. w XII w. w szkole klasztoru Św. Wiktora;
skarga właściciela przeciw nieuprawnionemu posiadaczowi o zwrot rzeczy oraz pożytków i innych przedmiotów pobranych z niej w złej wierze.