ruchowa
Encyklopedia PWN
ogólnopol. organizacja skupiająca kluby i koła sport. środowiska spółdzielczości pracy i rzemiosła, zał. 1952;
strajk
zbiorowe, dobrowolne, okresowe zaprzestanie podstawowych czynności w procesie pracy lub nauki przez grupę albo zbiorowość społeczną w celu wymuszenia realizacji jej żądań przez ośrodek nadrzędny lub grupę kierującą jej działalnością (właściciela przedsiębiorstwa, organy władz państwowych), najczęściej przerwanie pracy przez pracowników najemnych w celu poprawy warunków pracy i wynagrodzenia za nią; podejmowane głównie przez robotników przemysłowych, zwalczane przez właścicieli przedsiębiorstw (lokaut, zatrudnianie innych pracowników, tzw. łamistrajków, interwencje sił porządkowych, w tym wojska).
[ang.],
strajk chłopski 1937,
masowa, polit. manifestacja rolników 16–25 VIII 1937 kierowana przez SL;
sworzeń, bolec,
krótki odcinek walcowego pręta, który po włożeniu do otworu w łączonych elementach (np. w drągu i tulei lub w tłoku i korbowodzie) uniemożliwia ich względne przesunięcie w kierunku prostopadłym do osi s.;
miasto w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w Beskidzie Śląskim, nad Żylicą (lewy dopływ Soły), u podnóża Klimczoka i Skrzycznego, na wys. 460–800 m.
anat. zespół struktur w organizmie zwierzęcym pełniący funkcje podporowe i ochronne, a często również biorący udział w poruszaniu się (tzw. szkielet właściwy, czyli ruchowy);
