ruchomej
Encyklopedia PWN
urządzenie do zatrzymania, utrzymywania w stałym położeniu lub regulacji prędkości układu napędowego; h. sprzęga człon ruchomy (hamowany, najczęściej o ruchu obrotowym) z nieruchomym, związanym z podstawą lub korpusem maszyny.
hamulec, którego działanie jest oparte na zjawisku tarcia między dociskanymi elementami ruchomymi i nieruchomymi (np. osadzonej na ruchomym wale tarczy i tarczy nieruchomej lub klocków);
farmaceuta, fizyk;
kinematograf
aparat film. umożliwiający rejestrację i projekcję na ekranie ruchomych obrazów, skonstruowany przez braci A. i L. Lumière’ów (opatentowany 13 II 1895);
[gr.],
Korjo, Koryŏ,
dawne państwo na Płw. Koreańskim 918–1392, stol. Kegjong (ob. Kesong); od 935 (po podbiciu państwa Silla) obejmowało cały półwysep; od K.Korjo pochodzi nazwa Korei;
krążek linowy, blok,
maszyna prosta (działająca na zasadzie dźwigni) w postaci koła na obwodzie z rowkiem, w którym jest ułożona lina;