romantyczna
Encyklopedia PWN
podstawowy gatunek epicki czasów nowożytnych, obejmujący utwory prozą o swobodnej i elastycznej kompozycji; najefektywniej spośród wszystkich gatunków literackich pełni funkcję poznawczą.
odmiana powieści znamienna dla literatury romantycznej, zwłaszcza angielskiej, o sensacyjnej akcji rozgrywającej się w atmosferze tajemniczości, z udziałem istot i zjawisk fantastycznych, nadnaturalnych.
dominująca orientacja nauk. w 2. poł. XIX w.
wł. krytyk literacki i eseista;
późnoromantyczna grupa artystów angielskich, działająca 1848–53;