rentgenogramów
Encyklopedia PWN
fot. zintegrowana maszyna do zautomatyzowanej obróbki chem. materiałów fot. (negatywowych, diapozytywowych), a także zautomatyzowanego kopiowania (powiększania fot.) w celu uzyskania pozytywowych obrazów fot. (najczęściej na papierze fot.), zawierająca elementy sterujące czasem i warunkami obróbki chem. oraz warunkami ekspozycji w procesach kopiowania.
zespół metod wizualizacyjnych badania struktury ciała i czynności narządów, w których wykorzystuje się promieniowanie rentgenowskie.
fizykochemik brytyjski;
klasy krystalograficzne, krystalograficzne klasy symetrii, krystalograficzne grupy punktowe,
różne możliwe w kryształach zespoły (kombinacje) makroskopowych elementów symetrii (kryształu symetria) przecinających się w jednym punkcie.
jedna z metod rentgenodiagnostyki polegająca na wykonaniu zdjęcia na błonie rentgenowskiej, która po wywołaniu, w postaci rentgenogramu jest analizowana bezpośrednio przez lekarza na podświetlonym ekranie (tzw. negatoskopie) lub podlega analizie automatycznej;
metoda jakościowego i ilościowego określania składu fazowego ciał polikrystal.
