recitativo

Encyklopedia PWN

recitativo
[wł. < łac.] Wymowa,
muz. → recytatyw.
recytatyw, wł. recitativo Wymowa,
śpiew o charakterze deklamacyjnym, służący do prezentacji akcji scenicznej w operze;
opera
[wł. < łac.],
dramatyczno-muzyczny, wokalno-instrumentalny, z akcją dramatyczną, monologami i dialogami ujętymi w libretcie, przeznaczony do wykonania na scenie (z odpowiednią scenografią), zwykle w specjalnie do tego celu zbudowanym teatrze operowym, również zwanym operą.
Händel, Haendel, Handel, Georg Friedrich Wymowa, ur. 23 II 1685, Halle, zm. 14 IV 1759, Londyn,
kompozytor niemiecki, osiadły w Wielkiej Brytanii, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli muzyki późnego baroku.
Lutosławski Witold, ur. 25 I 1913, Warszawa, zm. 7 II 1994, tamże,
kompozytor, jeden z najwybitniejszych twórców muzyki polskiej w XX w..
Mozart
[mọ:cart]
Wolfgang Amadeus Wymowa, ur. 27 I 1756, Salzburg, zm. 5 XII 1791, Wiedeń,
kompozytor austriacki, jeden z największych twórców w historii muzyki.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia