realizm krytyczny
Encyklopedia PWN
filoz. odmiana realizmu teoriopoznawczego, przeciwstawna realizmowi naiwnemu, uznająca subiektywny charakter niektórych danych zmysłowych.
realizm socjalistyczny, socrealizm,
doktryna i praktyka twórcza w literaturze, sztuce, filmie, muzyce, wprowadzona w ZSRR na początku lat 30. XX w., a po II wojnie światowej narzucona w innych państwach bloku sowieckiego;
realizm epistemologiczny, realizm teoriopoznawczy,
ogólna nazwa stanowisk filozoficznych uznających poznawalność przedmiotów zewnętrznych względem poznającego podmiotu;
idealizm
termin obejmujący różne stanowiska filozoficzne zarówno z zakresu ontologii (metafizyki), jak też teorii poznania, często należące zarazem do obu tych dziedzin.
[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘kształt’, ‘wyobrażenie’],
krytyk i historyk literatury polskiej;
