radiolokacji
Encyklopedia PWN
radiolokacja
wykrywanie i określanie położenia obiektów za pomocą fal radiowych;
[łac.],
rodzaj sportu krótkofalarskiego, → radioorientacja sportowa.
urządzenie radioelektroniczne lub system złożony ze współpracujących ze sobą urządzeń radioelektronicznych;
dział techniki zajmujący się wytwarzaniem, przetwarzaniem (np. wzmacnianiem, modulacją), przesyłaniem, wydzielaniem (selekcją) impulsów, zwłaszcza elektr., oraz pomiarami ich parametrów.
elektronik; specjalista w dziedzinie radiolokacji i teorii sygnałów;
antena
urządzenie do wysyłania (antena nadawcza) lub (i) odbierania (antena odbiorcza) fal elektromagnetycznych (radiowych), stanowiące część składową każdego systemu radiokomunikacyjnego.
[łac. antenna ‘reja’],
