płaskim
Encyklopedia PWN
archeol. kultura schyłkowego eneolitu występująca na obszarze północnych Włoch (Lombardia, Toskania, Emilia);
przyrząd opt. składający się z dużej liczby równoległych, równoodległych rys jednakowego kształtu — naniesionych na płaskie lub wklęsłe podłoże — na których zachodzi dyfrakcja fali padającej (dyfrakcja fal).
mat. zbiór punktów płaszczyzny będący częścią wspólną zstępującego ciągu zbiorów:
zgniatacz do walcowania kęsisk płaskich.
dział telekomunikacji obejmujący przekazywanie wiadomości w postaci nieruchomych obrazów (np.: pisma, rysunków, fotografii, map, schematów) pomiędzy 2 odległymi aparatami symilograficznymi, za pośrednictwem łącza telekomunikacyjnego.