publicystyka
Encyklopedia PWN
publicystyka
wypowiedzi (piśmiennicze i kolokwialne) na aktualne tematy (publicystyka jest klasyfikowana w zależności od dziedziny, której dotyczy na: społeczną, polityczną, gospodarczą, kulturalną), przedstawiające wyraźne poglądy i opinie, często o charakterze polemicznym, tendencyjnym lub wręcz prowokacyjnym.
[niem. < łac.],
od 1998 misięcznik „Press” przyznaje nagrody za najlepsze nadesłane do redakcji teksty, audycje radiowe lub telewizyjne, które ukazały się w poprzednim roku (od 1 X do 30 IX).
publicysta i pisarz.
Żeromski Stefan, pseud. Maurycy Zych, Józef Katerla, ur. 14 X 1864, Strawczyn (Kieleckie), zm. 20 XI 1925, Warszawa,
powieściopisarz, nowelista, dramaturg, publicysta, uznawany za najwybitniejszego prozaika przełomu XIX i XX w..
antyklerykalizm
w potocznym rozumieniu postawa niechęci, czasami przechodzącej we wrogość, wobec zbytniego zaangażowania kleru (zwłaszcza katolickiego) w życie polityczno-społeczne, motywowana obawą przed przekształceniem systemu państwowego w system teokratyczny (państwo wyznaniowe); liberalny ruch polityczno-intelektualny, którego celem jest zmniejszenie wpływu kleru i instytucji religijnych na życie publiczne; u jego podłoża leży pojmowanie jednostki ludzkiej jako wolnej i niepodlegającej kontroli, również w sferze religijnej (obyczajowej);
[gr. antí ‘przeciw’, ‘naprzeciw’, łac. clericus ‘duchowny’],
British Broadcasting Corporation 
), Brytyjska Korporacja Radiofoniczna,
zał. 1927 jako publiczna radiofonia, a od 1936 także telewizja (BBC Television Service);
[brı̣tısz brọdka:stıŋ ko:rpərẹıszən]
(BBC ), Brytyjska Korporacja Radiofoniczna,
