przedmiot
Encyklopedia PWN
dziedzina nauki i techniki, w której wykorzystuje się fale elektromagnetyczne do formowania powiększonych obrazów obiektów lub ich elementów;
ekon. najbardziej rozwinięta i efektywna forma rynku, umożliwiająca obiektywne ustalenie ceny instrumentów będących przedmiotem obrotu.
Platon, właśc. Arystokles, gr. Plátōn, Aristoklḗs, łac. Plato, Aristocles, ur. ok. 427, prawdopodobnie w Atenach (wg niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e., Ateny,
jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnych Grecji; uczeń Sokratesa i nauczyciel Arystotelesa, założyciel Akademii Platońskiej.
ekon. jedna z danin publicznych charakteryzująca się zespołem cech, które wyróżniają się spośród pozostałych danin.
psychologia
współcześnie, w najszerszym rozumieniu — nauka zajmująca się ludzkimi czynnościami lub zachowaniami, które składają się zarówno z subiektywnych procesów umysłowych, jak i z zewnętrznych, obiektywnych i fizycznych reakcji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
obrabiarka lub ręczny przyrząd do szlifowania.
