promieniowaniem widzialnym
Encyklopedia PWN
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o fali dł. ok. 0,4–ok. 0,76 µm wywołujące u ludzi wrażenie wzrokowe.
promieniowanie podczerwone, promieniowanie IR, promieniowanie infraczerwone, podczerwień,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o fali długości 0,76–ok. 2000 µm, nie wywołujące wrażeń wzrokowych u człowieka;
fiz. promieniowanie widzialne i nadfioletowe, emitowane przez cząstki naładowane poruszające się z prędkością większą od prędkości fazowej światła w danym ośrodku (emisja p.Cz. jest zjawiskiem analogicznym do emisji fali akustycznej przez ciało poruszające się w powietrzu z prędkością większą od prędkości dźwięku);
promieniowanie elektromagnetyczne występujące w atmosferze ziemskiej;
analiza spektralna, analiza spektrometryczna, analiza spektroskopowa, dawniej analiza widmowa,
zespół instrumentalnych metod analizy chem., w których mierzy się emisję, absorpcję lub rozpraszanie promieniowania elektromagnetycznego w funkcji długości fali.
