prasmołę

Encyklopedia PWN

proces technol. polegający na ogrzewaniu węgla w specjalnych piecach, bez dostępu powietrza;

ciekła, oleista lub mazista mieszanina związków chemicznych otrzymywana podczas ogrzewania paliw stałych bez dostępu powietrza.

[gr.],

węgle kopalne (węgle sapropelowe) oraz łupki palne powstałe w wyniku diagenezy i metamorfizmu sapropelu;

chem. uboczny produkt odgazowania węgla, gł. kam., czarna, mazista ciecz;

smoła wytlewna, smoła niskotemperaturowa, prasmoła,

chem. rodzaj → smoły.

Historia