powietrzny

Encyklopedia PWN

przyrządy wchodzące w skład wyposażenia statku powietrznego, przekazujące dane umożliwiające lub ułatwiające załodze pilotaż, nawigację, kontrolę pracy zespołu napędowego oraz kontrolę funkcjonowania zespołów statku (np. podwozia, klap) i instalacji (np. tlenowej, klimatyzacji).
statek wodno-powietrzny poruszający się na warstwie sprężonego powietrza (poduszce powietrznej) wytwarzanej między dnem statku i podłożem;
radar
[ang. Radio Detecting and Ranging],
radiolokator, stacja radiolokacyjna,
urządzenie radioelektroniczne lub system złożony ze współpracujących ze sobą urządzeń radioelektronicznych;
TACAN, ang. Tactical Air Navigation,
wojsk. system radionawigacji lotn. bliskiego zasięgu;
tornado
[hiszp.],
trąba powietrzna,
intensywny wir powietrzny (czasami układ wirów) sięgający powierzchni Ziemi, związany z chmurą burzową Cumulonimbus (burza).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia