pierwotny
Encyklopedia PWN
francuski inżynier, twórca wybitnych pionierskich konstrukcji stalowych.
jedno z podstawowych praw fotochemii: liczba cząsteczek ulegających przemianie fotochemicznej jest równa liczbie kwantów promieniowania pochłoniętych przez reagujący układ;
fizjol. glikoproteiny, białka strukturalne (bogate w hydroksyprolinę) pierwotnej ściany komórkowej roślin;
elastomery
grupa naturalnych i syntetycznych tworzyw org. odznaczających się po poddaniu wulkanizacji (usieciowaniu) dużą odkształcalnością w temperaturze pokojowej (5–12-krotne wydłużenie przy zerwaniu) przy małych wartościach modułu sprężystości (ok. 106 N/m2) i zwykle bardzo szybkim, prawie całkowitym, powrotem do wymiarów pierwotnych po ustaniu działania siły rozciągającej.
[łac. elasticus ‘sprężysty’, gr. méros ‘część’],
polimeryzacja, w której pierwotne cząsteczki inicjujące (aktywne) są generowane w zewn. polu elektrycznym;
