pierwiastkami
Encyklopedia PWN
żelazo oraz pierwiastki chem. mające mniejsze od niego powinowactwo chem. względem tlenu i siarki, wykazujące znaczną rozpuszczalność w stopach metalicznego żelaza;
pierwiastki chem. odznaczające się lotnością (występujące w stanie gazowym w warunkach normalnych) lub dające z tlenem związki łatwo lotne, gromadzące się w atmosferze ziemskiej i hydrosferze (geochemiczna klasyfikacja pierwiastków).
eka-pierwiastki
pierwiastki chem., których istnienie i właściwości przewidział 1869 D. Mendelejew na podstawie prawa okresowości i dla których pozostawił wolne miejsca w swej tablicy (układzie okresowym) pierwiastków;
[sanskr. ēka ‘jeden’],
pierwiastki chem. wchodzące w skład organizmów żywych, niezbędne do budowy ich ciała oraz do procesów przemiany materii;
chalkofilne pierwiastki
pierwiastki chemiczne odznaczające się większym niż żelazo powinowactwem chemicznym do siarki, mniejszym zaś do tlenu, występujące w przyrodzie głównie w postaci siarczków, np. miedź, cynk, ołów.
[gr. chalkós ‘miedź’, philéō ‘lubię’],
