palenisku kotłowym

Encyklopedia PWN

techn. różnica ciśnień niezbędna do pokonania oporów przepływu powietrza i gazów spalinowych przez palenisko i kanały kotła parowego.
urządzenie, w którym woda w wyniku ogrzewania zmienia stan skupienia i staje się parą nasyconą lub przegrzaną o ciśnieniu wyższym od atmosferycznego; para jest użytkowana na zewnątrz kotła;
wymiennik ciepła służący do podgrzewania wody ciepłem uzyskanym dzięki spalaniu paliwa w palenisku kotłowym;
konstrukcja zawierająca pionowy przewód przeznaczony do odprowadzania spalin z palenisk pieców lub kotłów oraz uzyskiwania naturalnego ciągu (ciąg kotłowy), niezbędnego do podtrzymywania procesu spalania;
proces fizykochemiczny, którego podstawą jest przebiegająca z dużą szybkością reakcja utleniania, polegająca na gwałtownym łączeniu się substancji spalanej (paliwa) z utleniaczem, której towarzyszy wydzielanie się dużej ilości energii i zazwyczaj płomień;
Szczepanik Jan, ur. 13 VI 1872, Rudniki k. Mościsk, zm. 18 IV 1926, Tarnów,
polski wszechstronny wynalazca, samouk.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia