ożaglowaniem
Encyklopedia PWN
typ jachtu żaglowego;
Thomas W. Lawson
największy na świecie szkuner;
[tọməs dạblju: lo:sn],
żegl.:
pierwszy pol. samotny żeglarz;
członkowie drużyn skandynawskich podejmujących od końca VIII do 2. połowy XI w. dalekosiężne wyprawy — głównie morskie i rzekami — o charakterze rabunkowym, handlowym, osadniczym lub zdobywczym (wiele wypraw łączyło różne formy działań) do krajów wschodniej, zachodniej i niekiedy południowej Europy, docierający też do cesarstwa bizantyńskiego i kalifatu bagdadzkiego oraz Ameryki Północnej.
żegl. dążność statku żaglowego do samoczynnego (bez udziału steru) skręcania w kierunku wiatru;
