optymizm

Encyklopedia PWN

doktryna i praktyka twórcza w literaturze, sztuce, filmie, muzyce, wprowadzona w ZSRR na początku lat 30. XX w., a po II wojnie światowej narzucona w innych państwach bloku sowieckiego;
Rousseau
[rusọ]
Jean-Jacques Wymowa, ur. 28 VI 1712, Genewa, zm. 2 VII 1778, Ermenonville k. Paryża,
francuski pisarz, filozof, teoretyk wychowania.
potocznie całokształt zmian, jakim ulega dane społeczeństwo (lub nawet społeczeństwo ludzkie w ogólności).
Spock
[spok]
Benjamin, ur. 2 V 1903, New Haven, zm. 17 III 1998, San Diego,
amer. pediatra i pedagog;
filoz., psychol. pojęcie niejednolicie definiowane, używane w znaczeniu: zdobycia najwyżej cenionych społecznie dóbr i przymiotów, trwałego zadowolenia z życia połączonego z pogodą ducha i optymizmem, poznawczej oceny własnego życia jako udanego, wartościowego i sensownego, pomyślnego bilansu doświadczeń życiowych.
pojęcie wprowadzone przez G.W. Leibniza, wg którego Bóg w swej wszechmocy mógł stworzyć każdą postać świata, lecz w swej mądrości stworzył świat najlepszy;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia