opadająca
Encyklopedia PWN
woj. w południowej części Polski; graniczy z woj.: mazowieckim (na północy), lubelskim (na wschodzie), podkarpackim (na południowym wschodzie), małopol. (na południu), śląskim (na zachodzie) i łódzkim (na północnym zachodzie);
Tajwańskie, Góry, Zhongyang Shanmai,
góry we wschodniej części Tajwanu;
Tałyskie, Góry, azerb. Talış dağları, pers. Kūhhā-ye Tālish,
góry w południowo-wschodnim Azerbejdżanie i Iranie; od Małego Kaukazu oddzielone zapadliskową doliną Araksu;
południowo-wschodnia część Kotliny Sandomierskiej, w Polsce i na Ukrainie, między Równiną Biłgorajską na północy, Roztoczem na wschodzie, Płaskowyżem Sańsko-Dniestrzańskim na południu i Doliną Dolnego Sanu (na zachodzie), ku któremu opada ok. 50 m kilkoma stopniami tarasów (liczne wydmy);
równina w południowej części Kotliny Sandomierskiej, między dolinami Dunajca i Wisłoki, ku północy opada łagodnie do Niz. Nadwiślańskiej, od południa graniczy z Pogórzem Ciężkowickim;
średnie góry w zachodnich Niemczech, między dolinami Renu i Menu na południu oraz doliną Lahn na północy, najwyżej wzniesiona część Reńskich G. Łupkowych;
