okrętowy
Encyklopedia PWN
przekładnia, w której ruch z wału wejściowego jest przenoszony na wał wyjściowy za pośrednictwem cieczy (np. oleju, wody);
radiokomunikacja
dział telekomunikacji związany z przesyłaniem wiadomości na odległość przy użyciu fal elektromagnetycznych, gł. fal radiowych;
[łac.],
Rańći, hindi Rāñcī, ang. Ranchi,
m. w północno-wschodnich Indiach, na wyż. Ćhota Nagpur, na wys. 650 m, na zwrotniku Raka;
bryt. specjalista w dziedzinie budownictwa okrętowego, polityk;
Renau d’Eliçagaray
fr. inżynier, teoretyk i konstruktor okrętów;
[rönọ delisagarẹ]
Bernard, ur. 2 II 1652, Armendarits (dep. Pyrénées-Atlantiques), zm. 30 IX 1719, Pougues,
Rostock
m. w północno-wschodniej części Niemiec, nad rz. Warnow, w pobliżu jej ujścia do Zat. Meklemburskiej, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie.
[rọstok] 
,
, 
