odgłos
Encyklopedia PWN
echolokacja
biol. zdolność niektórych zwierząt do znajdowania przeszkody lub identyfikacji ofiary na podstawie porównania charakterystyki wydanych przez siebie dźwięków z dźwiękami (echem) odbitymi od obiektu;
[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, łac. locus ‘miejsce’],
echomimia
med. objaw zaburzeń psychicznych;
[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, mímesis ‘naśladownictwo’],
echopraksja
med. objaw zaburzeń psychicznych;
[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, práxis ‘czynność’],
elektroniczna muzyka, nazwa zaniechana muzyka elektronowa,
muz. muzyka, której materiałem są dźwięki wytwarzane i przekształcane przez urządzenia elektroniczne i utrwalane na taśmie magnetycznej.
mąż Marii, poeta, dramaturg, prozaik, tłumacz, krytyk literacki;
film
[ang.]:
