odczynnik grupowy
Encyklopedia PWN
odczynnik chem. (analit.) strącający z roztworu w toku analizy jakościowej określoną grupę kationów lub anionów (grupę analityczną).
związek chemiczny o określonym stopniu czystości stosowany w metodach analitycznych, np. odczynnik czysty, odczynnik czysty do analizy, odczynnik spektralnie czysty, odczynnik specjalnej czystości;
substancja stosowana w praktyce laboratoryjnej — w syntezie lub w analizie chem. w celu spowodowania przebiegu określonej reakcji chemicznej;
grupa jonów (anionów lub kationów) reagujących, w określonych warunkach, w taki sam sposób z odczynnikiem grupowym;
