oceaniczne
Encyklopedia PWN
Spokojny, Ocean, Pacyfik, Ocean Wielki,
największy i najgłębszy ocean na Ziemi, położony między Ameryką Północną, Ameryką Południową, Antarktydą Zachodnią, Australią i Azją.
hydrol. wyodrębniona część oceanu, zwykle przylegająca do kontynentu, oddzielona od otwartych wód oceanicznych łańcuchami wysp, półwyspami lub podwodnymi progami, utrudniającymi wymianę wód głębinowych;
ryft
geol. wielka, obniżona wzdłuż uskoków strefa tektoniczna, rozwinięta w obrębie kontynentalnej lub oceanicznej skorupy ziemskiej.
[ang.],
Atlantycki, Ocean, Atlantyk,
ocean między Europą, Afryką, Antarktydą i Ameryką, drugi na Ziemi według powierzchni, po Oceanie Spokojnym.
geofizyka
nauka o Ziemi jako ciele fizycznym;
[gr. gḗ ‘ziemia’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < phýsis ‘natura’, ‘przyroda’],