obrotowe
Encyklopedia PWN
trojak, zagrodnik,
udowy taniec śląski, tańczony przez tancerza i 2 tancerki, z figurami obrotowymi i przechodzeniem tancerza od jednej partnerki do drugiej;
górn. urządzenie stosowane do wierceń obrotowych, w którym świder jest napędzany umieszczaną bezpośrednio nad nim w otworze wiertniczym turbiną hydrauliczną (uruchamianą tłoczoną do otworu płuczką wiertniczą).
rodzaj dźwignicy stosowanej w magazynach i składach do obsługi regałów o wysokość do ok. 20 m;
ekon. specyficzny typ powszechnego (ogólnego) podatku obrotowego, → podatek od wartości dodanej.
hutn. proces przeróbki plast., nadający żądany kształt i wymiary półwyrobom (walcowanie wlewków na kęsiska, kęsisk m.in. na kęsy) i wyrobom metalowym (walcowane wyroby) dzięki odkształceniu metalu między obracającymi się walcami lub niekiedy (np. w. gwintów) — przesuwającymi się szczękami.
mat. bryła obrotowa ograniczona powierzchnią cylindryczną o kierownicy będącej okręgiem i 2 prostopadłymi do tej powierzchni płaszczyznami, zwanymi płaszczyznami podstaw walca;
