obniżone
Encyklopedia PWN
poczucie powstające wtedy, gdy jednostka uczy się, w wyniku uprzednich doświadczeń, że jej reakcje nie mają wpływu na szkodliwe, awersyjne, traumatyczne oddziaływania środowiska;
rozległe, zabagnione obniżenie w północnej części Niz. Północnopodlaskiej otoczone od wschodu, południa i zachodu wysoczyznami Białostocką, Wysokomazowiecką i Kolneńską, od północy — Pojezierzem Ełckim i Równiną Augustowską;
miasto w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, na pograniczu Pogórza Ciężkowickiego i Obniżenia Gorlickiego, nad Ropą.
miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, na południowym krańcu Obniżenia Podsudeckiego, u podnóża G. Sowich.
Bieszczady Zachodnie, Bieszczady,
zachodnia część Beskidów Lesistych (Beskidy Wschodnie), w Polsce oraz na Słowacji i Ukrainie (południowy skraj), między doliną Osławy na zachodzie a Przełęczą Użocką i obszarem źródliskowym Sanu na wschodzie i na południe od dolin potoków Głuchego i Czarnego (uchodzi do Jez. Solińskiego);
miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w Obniżeniu Żytawsko-Zgorzeleckim, na obszarze Kotliny Turoszowskiej, nad Nysą Łużycką i jej dopływem Witką, między granicą z Niemcami na zachodzie a granicą z Czechami na wschodzie.
