nowo
Encyklopedia PWN
anastyloza
ponowne ustawienie elementów arch. ze zrujnowanej budowli antycznej.
[gr. aná ‘na nowo’, stýlos ‘kolumna’],
termin stosowany na określenie nowo powstających organelli w komórce, np. jądra komórkowego, lub też różnych elementów powstających w czasie morfogenezy na powierzchni komórki (np. otworki wodniczek tętniących czy nowy aparat gębowy).
archaik
geol. pierwsza wielka jednostka czasu (jednostka geochronologiczna) w dziejach Ziemi; trwał od ok. 4 mld do 2,5 mld lat temu; także jednostka chronostratygraficzna (eonotem) obejmująca powstałe w tym czasie skały.
[gr. archaikós ‘staroświecki’, archaíos ‘starożytny’],
era archaiczna, eon archaiczny, azoik, archeozoik,
król perski, syn i następca Artakserksesa II Mnemona;