nietrwałe
Encyklopedia PWN
archeol. kultura epoki brązu, rozwijająca się od ok. 2000 do ok. 700 p.n.e. na terenie południowo-zachodniej Hiszpanii i południowej Portugalii
porofory
substancje chem., które w temperaturze pokojowej i w środowisku obojętnym są trwałe, a w temperaturze podwyższonej (85–230°C) lub pod działaniem odpowiednich chemikaliów (nawet wody) rozkładają się z wydzieleniem dużych ilości produktów gazowych;
[gr.],
archeol. kultura starszego okresu brązu (ok. 1600–1300 p.n.e.) występujaca gł. na terenach Śląska, znacznej części Wielkopolski i wschodniej części Brandenburgii;
rekonstrukcja
w historii USA okres 1865–77, odbudowy jedności państwa i normalizacji stosunków po wojnie secesyjnej (1861–65) oraz przebudowy społecznej, politycznej i ekonomicznej byłej Konfederacji Południa;
[łac.],
