południowo-zachodnia kultura epoki brązu,
archeol. kultura epoki brązu, rozwijająca się od ok. 2000 do ok. 700 p.n.e. na terenie południowo-zachodniej Hiszpanii i południowej Portugalii
południowo-zachodnia kultura epoki brązu
Encyklopedia PWN
osady nietrwałe o charakterze obozowisk; gł. zajęcie — hodowla zwierząt; powierzchniowa eksploatacja miejscowych złóż rud miedzi; szkieletowy obrządek pogrzebowy — zmarły w pozycji skurczonej ułożony w małej skrzyni kam., grób przykryty kurhanem; charakterystyczna ceramika kulistodenna; wyroby z brązu: skręty, kółeczka, sztylety, miecze, siekierki, grociki strzał.