niedobór

Encyklopedia PWN

ekol. rośliny o ściśle określonych wymaganiach siedliskowych i biocenotycznych;
fiz. wielkość wyrażająca niedobór masy przypadający na jeden nukleon;
wypłonienie, etiolacja,
fizjol. zmiany wyglądu — pokroju i wybarwienia roślin, spowodowane niedoborem lub brakiem światła;
dodawanie jednego lub kilku niezbędnych składników odżywczych do wybranego produktu spoż., w celu skorygowania lub zapobieżenia niedoborom tych składników w populacji ludzi, zbilansowania profilu odżywczego produktu lub wyrównania strat spowodowanych jego przetwarzaniem.
zajady, zapalenie kątowe ust,
med. pęknięcia lub nadżerki w kącikach ust na pograniczu skóry i błony śluzowej, często z przewlekłym stanem zapalnym;
stan środowiska wynikający z wprowadzenia do powietrza, wody lub gruntu albo nagromadzenia na powierzchni ziemi substancji stałych, ciekłych lub gazowych albo energii w takich ilościach lub w takim składzie, że może to ujemnie wpływać na zdrowie człowieka, przyrodę ożywioną, klimat, glebę, wodę lub powodować inne niekorzystne zmiany, np. korozję materiałów.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia