moralne
Encyklopedia PWN
teonomizm
pogląd filozoficzno-etyczny głoszący, że normy moralne czerpią swą obowiązującą moc z boskiego ustanowienia i mają charakter absolutny;
[gr.],
Tertulian, Quintus Septimius Floreus Tertullianus, ur. między 150 a 160, Kartagina, zm. między 230 a 240, tamże,
filozof, apologeta chrześc.; prekursor łac. piśmiennictwa teologiczno-filozoficznego.
tian
w chiń. filozofii i tradycyjnych wyobrażeniach rel. najwyższa, bezosobowa siła, nagradzająca cnotę i karząca występek, źródło powszechnego ładu naturalnego i moralnego, Wszechświat ucieleśniający dao, natura.
[chiń., ‘niebiosa’],
amer. krytyk literacki, eseista, powieściopisarz;
pisarz rosyjski;
Twain 
, właśc. Samuel Langhorne Clemens , ur. 30 XI 1835, Florida (stan Missouri), zm. 21 IV 1910, Redding (stan Connecticut),
pisarz amerykański;
[tueın]
Mark , właśc. Samuel Langhorne Clemens , ur. 30 XI 1835, Florida (stan Missouri), zm. 21 IV 1910, Redding (stan Connecticut),
