modlitwa
Encyklopedia PWN
wg teologii katol. anioł dany przez Boga każdemu człowiekowi;
Anzelm z Canterbury
filozof i teolog, uznawany za ojca scholastyki, prymas Canterbury, Doktor Kościoła (1720);
[a. z kạ̈ntərberi],
Anzelm z Aosty, Anzelm z Le Bec, święty, ur. 1033, Aosta (Włochy), zm. 21 IV 1109, Canterbury,
Arafat, Jabal ‘Arafāt,
kamieniste wzgórze w dolinie pustynnej (wadi) niedaleko Mekki;
aron ha-kodesz
szafa ołtarzowa (zarówno wolno stojący mebel, jak i nisza w ścianie) przeznaczona do przechowywania rodałów, umieszczona w gł. sali modlitwy w synagodze;
[hebr., ‘święta arka’],
arvales fratres
kolegium kapłańskie w Rzymie;
[łac., ‘bracia polni’],
asceza
zespół różnorodnych praktyk rel. (fiz. i duchowych), stanowiących jedną z najbardziej znanych metod doskonalenia życia rel. człowieka.
[gr. áskēsis ‘ćwiczenie’, ‘wprawianie się’],
