mięśni szkieletowych
Encyklopedia PWN
kurczliwe narządy zwierząt i człowieka, strukturalne i funkcjonalne podjednostki układu mięśniowego zbudowane z tkanki mięśniowej;
rodzaj tkanki zwierzęcej; jest zbudowana z komórek zdolnych do kurczenia się, odgrywa więc podstawową rolę we wszystkich ruchach.
mięśniowy układ, umięśnienie, muskulatura,
zespół mięśni biorących udział w wykonywaniu ruchów przez cały organizm lub narządy.
tężyczka, tetania, spazmofilia,
zespół objawów zależny od niedoboru wapnia (gł. zjonizowanego) przejawiający się napadami tonicznych skurczów mięśni szkieletowych, z zachowaną świadomością;
elektrodiagnostyka
med. metoda diagnostyczna wykorzystywana do badania pobudliwości mięśni i nerwów, przewodnictwa nerwowego i połączenia nerwowo-mięśniowego;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, diagnōstikós ‘umiejący rozpoznawać’, ‘rozpoznawczy’],
anat. kurczliwe elementy włókna mięśniowego mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego (w komórkach mięśni gładkich miofibryle nie występują);
