metodzie ciemnego pola
Encyklopedia PWN
jedna z metod obserwacji mikroskopowych pozwalająca dostrzegać strukturę przedmiotów przezroczystych, zmieniających jedynie fazę przechodzącej przez nie fali świetlnej;
dziedzina nauki i techniki, w której wykorzystuje się fale elektromagnetyczne do formowania powiększonych obrazów obiektów lub ich elementów;
przyrząd optyczny pozwalający na otrzymywanie powiększonych (do ok. 2000 razy) obrazów małych przedmiotów lub ich szczegółów, niedostrzegalnych dla oka (mniejszych od ok. 0,08 mm);
metoda zmniejszania energii kinetycznej atomów, czyli schładzania ich do bardzo niskich temperatur (rzędu 0,1 µK), oraz utrzymywania ich przez pewien czas w małym obszarze, wykorzystująca światło laserowe i pole magnetyczne;
fizyk niemiecki.
kosmologia
astr. dział astronomii, którego przedmiotem badań jest Wszechświat jako całość, jego budowa i ewolucja.
[gr. kósmos ‘porządek’, ‘ład wszechświata’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
