maszyny technologiczne
Encyklopedia PWN
maszyna
urządzenie techniczne złożone z połączonych ze sobą różnych części (części maszyn), służące do przetwarzania energii lub wykonywania kosztem pobranej energii określonej pracy;
[niem. < łac.],
urządzenie elektryczne złożone z części zdolnych do wykonywania względem siebie ruchu obrotowego (maszyna elektryczna wirująca) lub postępowego (maszyna elektryczna liniowa; silnik liniowy) i przeznaczone do przetwarzania energii mechanicznej w elektryczną (prądnica elektryczna), energii elektrycznej w mechaniczną (silnik elektryczny) lub energii elektrycznej w energię elektryczną o innych wartościach napięcia, częstotliwości, liczbie faz itp. (przetwornica elektryczna);
informatyka
dyscyplina naukowa zajmująca się przetwarzaniem informacji z użyciem komputerów;
[łac. informatio ‘wyobrażenie’, ‘wizerunek’, ‘pomysł’],
automatyka
dział nauki i techniki obejmujący teorię i praktykę realizacji urządzeń zapewniających samoczynne (bez udziału człowieka lub z ograniczonym jego udziałem) działanie maszyn, mechanizmów i instalacji; w języku potocznym, słowo automatyka oznacza też często pewne funkcje i działania zapewniające samoczynną pracę jakiegoś urządzenia lub instalacji.
[gr.],
baza
technol. element geom. — powierzchnia, linia, punkt przedmiotu (części maszyny), używany do określania położenia innej powierzchni, linii lub punktu w tym samym lub współpracującym przedmiocie;
[gr. básis ‘podstawa’],
