magnetyczna
Encyklopedia PWN
stereochemia
dział chemii, nauka o budowie przestrzennej cząsteczek związków chemicznych i przestrzennym przebiegu reakcji chem.;
[gr.],
fiz. doświadczenie potwierdzające istnienie tzw. zjawiska kwantowania przestrzennego, tj. występowania tylko ściśle określonych wartości rzutu momentu magnet. atomu μ na kierunek zewn. pola magnetycznego.
stop niklu z żelazem (ok. 15%) i kobaltem (ok. 5%);
współdziałanie stosowanych równocześnie 2 lub większej liczby operacji (zabiegów) technol., których łączny efekt jest większy od sumy efektów ich oddzielnego działania;
śruby prawoskrętnej reguła, reguła korkociągu,
fiz. zwrot linii pola magnetycznego wytworzonego przez prąd elektryczny w przewodzie wyznacza ruch obrotowy śruby prawoskrętnej, wkręcanej w ten sposób, że jej ruch postępowy jest zgodny z kierunkiem prądu w przewodzie;
