magnes
Encyklopedia PWN
element wykonany z materiału magnetycznie twardego (magnetyczne materiały) namagnesowany do stanu nasycenia;
elektromagnes, którego uzwojenie jest wykonane z materiału nadprzewodzącego, np. stopu niobu z tytanem;
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);
elektromagnetyzm
fiz. ogół zjawisk, w których ujawniają się związki między elektrycznością i magnetyzmem (elektrodynamika);
[gr.],
homeostat
układ fizyczny, zbudowany 1948 przez przez R. Ashby’ego, modelujący występujące w żywych organizmach zjawisko homeostazy;
[gr.],
system transportu osób i ładunków za pomocą pojazdów poruszających się po wyznaczonym torze.