machina
Encyklopedia PWN
wybitny artylerzysta i teoretyk wojskowości, generał wojsk polskich, węgierskich i tureckich.
wł. pisarz i dziennikarz;
rodzaj machiny miotającej z ruchomą przeciwwagą;
bombarda
pierwotnie machina miotająca kamienie lub belki; od XIV w. działo o dużym kalibrze, krótkim przewodzie lufy i komorze prochowej kalibru mniejszego od kalibru lufy;
[fr.],
środki techniczne służące do: celowego rażenia (obezwładniania, zabijania) ludzi i zwierząt oraz niszczenia różnego rodzaju obiektów materialnych (budowli, sprzętu) — broń wojskowa (bojowa), polowania na zwierzynę — broń myśliwska, rywalizacji sportowej — broń sportowa, oraz obrony osobistej i ochrony mienia (indywidualnego i społ.) — broń cywilna.
broń przeznaczona do miotania różnego rodzaju pocisków;
