macanie

Encyklopedia PWN

maca
[hebr.],
placek z niekwaszonego ciasta (jedynie z mąki i wody) bez soli, spożywany przez Żydów w czasie święta Pesach;
biol. cybernetyczna teoria wyjaśniająca, dlaczego bodźce ze świata otaczającego (bodźce egzaferentne) wywołują reakcje typu odruchu bezwarunkowego, jeśli docierają do osobnika (zwierzęcia lub człowieka) biernego, natomiast te same bodźce (zw. reaferentnymi) nie wywołują takich reakcji, jeśli docierają do osobnika w aktywnym ruchu. Zasada sformułowana 1950 przez E. von Holsta i H. Motteelstaedta;
Maciejewicz Konstanty, K. Matyjewicz-Maciejewicz, pseud. żeglarski Macaj, ur. 11 XI 1890, Niemirów Podolski, zm. 25 XI 1972, Szczecin,
kapitan żeglugi wielkiej;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia