ląd
Encyklopedia PWN
paleogeografia
dział geologii historycznej, nauka zajmująca się badaniem środowiska geograficznego w minionych epokach geologicznych;
[gr.],
era (jednostka geochronologiczna) w geologicznej historii Ziemi, najstarsza w eonie fanerozoicznym (fanerozoik), trwająca od ok. 540 mln do ok. 250 mln lat temu; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.
najwyższe rangą jednostki fitogeogr. w podziale florystycznym szaty roślinnej kuli ziemskiej;
szósty okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 295 do 250 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.
pingwiny, bezlotki,
nazwa rzędu (Sphenisciformes), a zarazem rodziny (Spheniscidae) ptaków nielatających;
płazy ogoniaste, Urodela (Caudata),
rząd płazów