ląd
Encyklopedia PWN
hydrol. wyodrębniona część oceanu, zwykle przylegająca do kontynentu, oddzielona od otwartych wód oceanicznych łańcuchami wysp, półwyspami lub podwodnymi progami, utrudniającymi wymianę wód głębinowych;
nazwa historyczna wprowadzona przez Europejczyków w epoce wielkich odkryć geograficznych dla 2 kontynentów półkuli zachodniej (Ameryki Północnej i Ameryki Południowej), w celu odróżnienia ich od znanych już w starożytności lądów Starego Świata (Europy, Azji, Afryki);
działania, których celem jest zapewnienie utrzymania równowagi biol. ekosystemów mor. oraz racjonalne wykorzystanie ich żywych zasobów.
Old Red
geol. ląd powstały w dewonie po orogenezie kaledońskiej, na obecnym obszarze północnej i wschodniej Europy, wchodzącym wówczas w skład kontynentu Euroameryki;
[ang.],
