lejkowatej

Encyklopedia PWN

[tụ̈strüp],

stanowisko archeol. w Danii, we wschodniej części Płw. Jutlandzkiego, ok. 30 km na wschód od Randers;

w. w woj. kujawsko-pomor., w pow. włocławskim (gmina Izbica Kujawska), na Pojezierzu Kujawskim.

wilec, ipomea, Ipomea,

rodzaj z rodziny powojowatych;

gród, prawdopodobnie z X w., nad Bugiem, w województwie lubelskim, k. wsi Gródek;

zimowit jesienny, Colchicum autumnale,

gatunek byliny z rodziny zimowitowatych (Colchicaceae, wydzielonej z liliowatych) występujący w obszarze śródziemnomor.;

archeol. kultura późnoneolityczna rozwijająca się na Wyż. Sandomierskiej w 2. poł. III i pocz. II tysiąclecia p.n.e.;

Słownik języka polskiego