kręgowców
Encyklopedia PWN
anat. odcinek kończyny miedniczej (tylnej, dolnej) kręgowców między obręczą kończyny tylnej a podudziem, a także człon najsilniej rozwinięty odcinek odnóży stawonogów (np. owadów);
wieloczynnościowy, największy gruczoł kręgowców, funkcjonalnie związany głównie z układem pokarmowym, odgrywający bardzo ważną rolę w przemianie materii.
rozróżnianie przez człowieka i zwierzęta poszczególnych części widma promieniowania świetlnego;
płaskie, wąskie parzyste kości szkieletu kręgowców;
francuski zoolog, paleontolog i anatom; prekursor anatomii porównawczej i paleontologii.
