krawędzi
Encyklopedia PWN
dyfrakcja fal, ugięcie fal,
fiz. zespół zjawisk związanych z odstępstwami od praw optyki geometrycznej występującymi podczas rozchodzenia się fal, na brzegach nieprzezroczystych przesłon, a także na niejednorodnościach ośrodka, i to tym wyraźniej, im bardziej rozmiary przeszkód (otworów) są zbliżone do długości fali.
dyskietka
inform. dysk magnetyczny umieszczony w nierozbieralnej prostokątnej osłonie (z tworzywa sztucznego lub papieru);
[fr. < gr.],
fot. występujący podczas wywoływania efekt polegający na tym, że na krawędziach ciemnych plam (miejsc silnie naświetlonych) znajdujących się na jasnym tle pojawiają się jeszcze ciemniejsze kontury, a na krawędziach jasnego tła, przylegających do tych plam, pojawia się jeszcze jaśniejsza otoczka; brzegi miejsc silnie naświetlonych wywołują się nieco mocniej niż części środkowej (uzyskują nieco większą gęstość opt.);
mat. dla dowolnego wielościanu prostego (np. czworościanu, sześcianu) zachodzi następujący związek między liczbą jego wierzchołków (V), liczbą krawędzi (E) i liczbą ścian (F): V − E + F = 2 (np. dla czworościanu V = 4, E = 6, F = 4, a więc 4 − 6 + 4 = 2);
faseta
ukośne ścięcie graniastej krawędzi naroża stosowane w budownictwie i jubilerstwie;
[fr. facette],
