Eberharda zjawisko,
fot. występujący podczas wywoływania efekt polegający na tym, że na krawędziach ciemnych plam (miejsc silnie naświetlonych) znajdujących się na jasnym tle pojawiają się jeszcze ciemniejsze kontury, a na krawędziach jasnego tła, przylegających do tych plam, pojawia się jeszcze jaśniejsza otoczka; brzegi miejsc silnie naświetlonych wywołują się nieco mocniej niż części środkowej (uzyskują nieco większą gęstość opt.);
Eberharda zjawisko
Encyklopedia PWN
z.E. powstaje w wyniku dyfuzji produktów wywoływania (metaliczne srebro i bromek potasu) oraz nie zużytego wywoływacza pomiędzy silnie zaczernioną a jasną częścią obrazu fot.; wielkość tego efektu zależy od rodzaju wywoływacza i mieszania roztworu podczas wywoływania; zjawisko to zostało odkryte 1912 przez niem. astronoma G. Eberharda.
