korzeniowy
Encyklopedia PWN
rośliny przystosowane do życia na lądzie, mające zwykle dobrze rozwinięty system korzeniowy i wytwarzające tkanki przewodzące (naczyniową i sitową);
leśn.:
neurochirurgia
dziedzina medycyny obejmująca wiedzę o rozpoznawaniu i operacyjnym leczeniu chorób układu nerwowego ośrodkowego (mózgowie i rdzeń kręgowy) oraz nerwów obwodowych;
[gr. neúron ‘nerw’, cheirurgía ‘rękodzielnictwo’],
zdolność roślin do zachowania integralności struktur i podtrzymania przebiegu procesów życiowych w niekorzystnych (stresowych) warunkach środowiska;
odrosty, odrośla,
bot. pędy roślin drzewiastych wyrastające z pąków śpiących lub przybyszowych, gł. w dolnej części pnia lub na grubszych korzeniach;
