neurochirurgia
dziedzina medycyny obejmująca wiedzę o rozpoznawaniu i operacyjnym leczeniu chorób układu nerwowego ośrodkowego (mózgowie i rdzeń kręgowy) oraz nerwów obwodowych;
[gr. neúron ‘nerw’, cheirurgía ‘rękodzielnictwo’],
neurochirurgia
Encyklopedia PWN
neurochirurgia mózgu i rdzenia kręgowego zajmuje się diagnostyką i leczeniem operacyjnym nowotworów, następstw urazów, zmian zapalnych (np. ropni), wad rozwojowych, w tym również naczyniowych (np. tętniaków, naczyniaków), a z chorób obwodowego układu nerwowego: pourazowymi uszkodzeniami nerwów, ich nowotworami, nerwobólami nie poddającymi się leczeniu zachowawczemu, zmianami i dolegliwościami korzeniowymi spowodowanymi chorobą dyskową kręgosłupa; zabiegi neurochirurgiczne są bardzo skomplikowane i wymagają stosowania specjalnych metod; nowoczesna neurochirurgia powstała w końcu XIX w., rozwinęła się na pocz. XX w.
