kontynentów

Encyklopedia PWN

Ameryka Południowa. Warunki naturalne. Budowa i historia geologiczna.

[gr. archḗ‘zasada’, ‘podstawa’, ‘starożytny’, ‘dawny’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

nauka historyczna badająca przeszłość dawnych społeczeństw (głównie na podstawie wykopalisk), źródłoznawcza dziedzina szeroko pojmowanej historii (łącznie z prahistorią).

Atlantycki, Ocean, Atlantyk,

ocean między Europą, Afryką, Antarktydą i Ameryką, drugi na Ziemi według powierzchni, po Oceanie Spokojnym.

Baltica,

geol. kontynent istniejący od najmłodszego proterozoiku do późnego syluru, obejmujący obszar dzisiejszej platformy wschodnioeuropejskiej (Półwysep Skandynawski, Nizina Wschodnioeuropejska);

dno oceaniczne,

geol. część skorupy ziemskiej pokryta wodami mórz i oceanów;

geodezja

[gr. gḗ ‘ziemia’, daíōmai ‘dzielę’],

jedna z nauk o Ziemi zajmująca się wyznaczaniem jej kształtu i rozmiarów, pomiarami całej planety lub dowolnych jej części.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>