klasyczna
Encyklopedia PWN
twórczość literacka w arabskim języku klasycznym, literackim oraz w dialektach, która powstawała na terenie Półwyspu Arabskiego, następnie rozwijała się na obszarach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, zajętych przez Arabów w wyniku podbojów.
architektura
sztuka tworzenia ładu w otoczeniu w celu dostosowania go do zaspokojenia wielorakich fizycznych, materialnych i kulturowych potrzeb ludzi przez planową przemianę naturalnego środowiska oraz budowanie form i wydzielanie przestrzeni o różnym przeznaczeniu.
[łac. < gr. architéktōn ‘budowniczy’],
rosyjski reżyser, aktor;
areopag
starożytna rada ateńska, obradująca na wzgórzu Aresa (czyli Areopagu — stąd nazwa) w centrum starożytnych Aten, na południe od agory i na zachód od Akropolu;
[gr. Áreios págos ‘wzgórze Aresa’],
poeta włoski;
wł. projektant mody
