klasyczna
Encyklopedia PWN
termin oznaczający porządki prawne staroż. ludów żyjących w basenie M. Śródziemnego (gł. Greków i Rzymian) oraz państw staroż. Bliskiego Wschodu.
termin stosowany dla określenia zjawisk i postaw w sztuce współczesnej, podważających klasyczną koncepcję dzieła sztuki;
filoz. w estetyce F. Nietzschego (Narodziny tragedii) jedna z form sztuki klasycznej, charakteryzująca się harmonią, umiarkowaniem, duchowością; źródło doskonałości formalnej, porządku linii, plastycznej subtelności;
gr. uczony i poeta epicki z Aleksandrii w Egipcie;
arabska filozofia średniowieczna, filozofia arabska, filozofia muzułmańska, filozofia arabsko-muzułmańska,
powstała na gruncie filozofii greckiej oraz religii muzułmańskiej.
twórczość literacka w arabskim języku klasycznym, literackim oraz w dialektach, która powstawała na terenie Półwyspu Arabskiego, następnie rozwijała się na obszarach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, zajętych przez Arabów w wyniku podbojów.